تحقیق در مورد حساسیت نسبی محصول دانه گندم بهاری و پارامترهای گیفیت در گاهش رطوبت 22 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 21 صفحه

قسمتی از متن .doc :

حساسیت نسبی محصول دانه گندم بهاری و پارامترهای کیفیت در کاهش رطوبت

خلاصه : فشار رطوبت بر محصول و کیفیت کاربر نهایی گندم atricum aestivum L تاثیر میگذارد.مطالعات قبلی ثبات محصول و ارکیبات محصول را در فشار رطوبت ارزیابی کردند. این بررسی ثبات پارامترهای با کیفیت گندم بهاری را نسبت به ثبات محصول و ترکیباتش تحت فشار رطوبت ارزیابی کرد. در سال 1995 و 1996 جهت تعیین کردن اثرات شدت کاهش رطوبت در مورد محصول دانه و ترکیبات آن، وزن آزمایشی ،پروتئین آرد ، عصاره آرد و ویژگیهای مخلوط خمیر و رنگ رشته فرنگی قلیایی16 موجود پرورشی گندم بهاری تحت رژیمهای کاهش رطوبت تولید شدند. کاهش رطوبت به طور متفاوت و مهمی بر وزن آزمایشی موجود پرورشی و محصول تاثیر میگذارد. کاهش کلی رطوبت در محصول به طور ابتدایی به علت کاهش در وزن هسته بود. و اثرات کاهش رطوبت در محصول موجود های پرورشی خاص به طور گسترده ای به علت اثرات در هسته های جوانه بوده است. شاخص های حساسیت به خشکی برای محصول با نیروی بالقوه محصول موجود پرورشی ارتباط دارد . کمبود محصول با کاهش میانه رطوبت پیش بینی کننده کمبود محصول باکاهش شدید رطوبت نیست. اثرات شدت کاهش رطوبت در عصاره آرد زمان اوج میکسوگراف با موجود پرورشی تغییر میکند. کاهش رطوبت درخشندگی اولیه رشته فرنگی را کاهش می دهد و زردی رشته فرنگی را افزایش می دهد. هرچند رنگ رشته فرنگیهای تولید شده با موجودات پرورشی گنجانده شده در این بررسی به طور مشابهی به کاهش رطوبت عکس العمل نشان میدهد. و حاکی ازاین مطلب است که ارزیابی رنگ رشته فرنگی ممکن نیست در سرتاسر محیط های کاهش دهنده رطوبت به ازمایش نیاز داشته باشد . وزن آزمایشی و عصاره آرد جهت محصول دانه با DSIs ارتباط دارند. ازاینرو شناسایی کردن ژنوتیپ های تحمل کننده خشکی بر اساس ثبات محصول تحت فشار رطوبت نیز با داشتن وزن آزمایشی و عصاره آرد ژنوتیپ ها را تعیین میکند.

فشار آب در گندم الگوهای رشد و توسعه را تغییر میدهد. نیروی بالقوه کاهش یافته آب جلوی تقسیم سلولی ، رشد اندام و فوتوسنتز خالص و سنتز پروتئین را میگیرد و تعادلات هورمونی بافتهای اصلی گیاه را تغییر میدهد. در انتخاب کردن موجودات پرورشی اصلاح شده ، پرورش دهندگان گیاه سعی میکنند حد مجاز را با سطوح میانه فشار آب یکی کنند.حد مجاز نشان دهنده ثبات نسبی محصول اقتصادی حاصل از محصول گندم در حضور سطوح متغیر فشار آب میباشد. اگرچه فشار مقدار دیگر ترکیبات محصول اقتصادی را افزایش میدهد از جمله کمیت دانه پروتئین دار. ژنوتیپها با مقدار ثابت اقتصادی به عنوان موجودات پرورشی و والدین پرورشی مطلوب میباشند. بسیاری از مطالعات فعل و انفعالات متقابل ژنوتیپ و محیط تولید را در مورد پارارمترهای کیفیت نهایی گندم ارزیابی کردند. این بررسیها جهت ارزیابی ثبات ژنوتیپی از روش شناسی های آماری با درجه های مختلف مهارت استفاده کردند. یک نتیجه گیری کلی از این مطالعات این است که ژنوتیپ ، محیط و فعل و انفعالات متقابل با محیط به طور مهمی بر روی دامنه وسیعی از پارارمترهای با کیفیت کاربر نهایی تاثیر میگذارد .اما نسبت به اثرات اصلی ژنوتیپ بزرگی اثرات فعل و انفعالی ژنوتیپ در محیط غالبا جزئی است. هرچند این بررسیها اثرات فشار رطوبت را از دیگر عوامل محیطی چون درجه حرارت ، باروری ، شیوع بیماری و نوع خاک جدا نمی سازد. مطالعات کنترل شده تغییر ژنوتیپی را در واکنش ترکیبات محصول با شدت فشار رطوبت بررسی کردند. اما این نوع بررسیها جهت ارزیابی های کیفیت کاربر نهایی گسترش نیافته اند. بعلاوه یک سئوال مهم که در این تحقیق بی پاسخ باقی می ماند این است که آیا ثبا ت تحت فشار رطوبت به ثبات کیفیت مربوط میباشد یا خیر ؟ اراینرو هدف از این مطالعه مشخص کردن واکنش محصول ژنوتیپی و واکنش کیفیت جهت فشار رطوبت کاربردی نحت شرا یط نسبتا کنترل شده میباشد. در توضیح دادن رابطه بین نیروی بالقوه محصول و مقاومت در برابر خشکی بلام متوجه شد که تحت شرایط فار میانه و غیر محدود شده انواعی از محصولات yp وجوددارد. هرچند تحت شرایط فشار شدید رطوبت ، yp و محصول به طور منفی با هم ارتباط دارند. فیشر و مارر تحت فشار خشکی به عنوان تابعی از yp موجود پرورشی ، شدت فشاررطوبت ( شدت خشکی ) و شاخص حساسیت پذیری به خشکی محصول یک موجود پرورش یافته را توصیف کردند. شدت خشکی به عنوان DI =1-(X/XP) محاسبه میگردد کهx محصول متوسط جمعیتی از موجود پرورشی تحت فشار خشکی میباشد و XP محصول بالقوه جمعیتی از موجودات پرورشی تحت شرایط رطوبت نامحدود میباشد. شدت خشکی بر عکس شاخص های فیزیکی چون کمبود آب خاک شاخص زیستی با فشار رطوبت میباشد. شاخص حساسیت پذیری به خشکی یک موجود پرورشی شیب، d( Y/YP) / d (X/XP) میباشد. که تغییردرمحصول موجود پرورشی را نسبت به تغیییر در شاخص زیستی فشار و محصول دانه جمعیتی از موجودات پرورشی اندازه گیری میکند. فیشر و مارر در سال 1978 شاخص حساسیت پذیری به خشکی را با محصول موجود پرورشی به کار گرفتند و دیگر